Αχαχαχαχαριστία. ;)

Μετρούσα πόσα ακόμα θέλω από τη ζωή για να νοιώσω γεμάτος, απόλυτα ευτυχισμένος, επιτυχημένος, μα ο κατάλογος ήταν απίστευτα μακρύς και ένοιωσα θλίψη…. Τότε συνάντησα το ‘’ζώο’’ στις σελίδες κάποιου βιβλίου και κατάλαβα πως τα έχω όλα. Θύμωσα τόσο με τον εαυτό μου……..

( το ‘’ζώο’’ είναι ο κεντρικός ήρωας του βιβλίου του Ιντρα Σινχα. Πρόκειται για ένα εικοσάχρονο αγόρι, το οποίο μετά από μία έκρηξη σε εργοστάσιο χημικών της περιοχής του, περπατά στα τέσσερα, λόγο της αλλοίωσης που υπέστη στη σπονδυλική του στήλη από τα τοξικά αέρια… Η ιστορία είναι βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα και το αγόρι γνωστό και ως ο κουασιμόδος της Πραντές, είναι αληθινό πρόσωπο.)

Θυμάμαι κάποτε, παιδί ακόμα να πηγαίνω στο σχολείο κάποιες φορές και η βροχή να με μουσκεύει. Κοίταζα τα αυτοκίνητα παρκαρισμένα γύρω μου και ακόμα και τα σκουριασμένα σαράβαλα έμοιαζαν τόσο απίστευτα όμορφα στα μάτια μου τις στιγμές εκείνες. Τα χρόνια πέρασαν και απέκτησα δικό μου αυτοκίνητο, μα να,…ξέρεις, λίγο καλύτερο μπορώ; Είναι πιο στιβαρό βρε παιδί μου εκείνο το audi…χμ ….
Θυμάμαι κάποτε παιδί ακόμα να κοιτάζω τα ρολόγια χειρός και το δικό χέρι μου να το διακοσμεί μονάχα ένα από εκείνα τα ψεύτικα, που πουλάνε για πέντε ευρώ σήμερα στα πανηγύρια. Ο καιρός πέρασε και απέκτησα το πρώτο δικό μου καλό ας πούμε ρολόι….μα τι να κάνω μου έγινε φετίχ και σήμερα έχω καμιά δεκαριά από εκείνα τα καλά, αλλά να… θέλω κι άλλα….χμ…
Θυμάμαι εκείνα τα φιρμάτα ρούχα που φορούσαν κάποιοι και πόσο πραγματικά κομψοί έμοιαζαν μέσα σε αυτά. Κι εγώ φορούσα φτηνιάρικα………Ο καιρός πέρασε και όλες οι γνωστές εμπορικές μάρκες ξεχειλίζουν από τη ντουλάπα μου….αλλά , ξέρεις εκείνο το burberry καινούργιο πουκάμισο…τι καλό……χμ
Θυμάμαι να μιλάνε για όμορφα εστιατόρια και για γεύσεις μοναδικές, ενώ εγώ επισκεπτόμουν μονάχα ταβέρνες σπάνια με τους γονείς μου…. Τα χρόνια πέρασαν και όλες οι δήθεν καλές γεύσεις παρέλασαν από το στομάχι μου, μα να εκείνο το εστιατόριο στις μαλδίβες δείχνει τόσο όμορφο που δεν μπορώ να αντισταθώ….χμ
Αν συνέχιζα να σας περιγράφω πόσο αχάριστος έχω υπάρξει, πραγματικά μπορεί να σας έκλεβα και μια ολόκληρη μέρα. (άσε που οι περισσότεροι θα βαριόσασταν και απλά θα κλείνατε τη σελίδα). Έτσι αποφάσισα να γίνω καλύτερος άνθρωπος και ξεκίνησα και πάλι όπως τότε που ήμουν μικρό παιδί, να απολαμβάνω τα μικρά μα μεγάλα και όμορφα της ζωής. Εσείς…; Άσε που οι επιλογές έτσι κι αλλιώς είναι λίγες τώρα που οι πολίτες καλούνται να πληρώσουν τα γ....σιάτικα των αλητών…… Καλημέρα