.

Στο ρυθμό του πράσινου τραγουδιού, χόρεψα δίπλα στο χρυσό συντριβάνι, με την ανάσα σου να σχηματίζει ουράνια τόξα από αρώματα. Άλλαξα το πρόσωπό μου για να μπω στον πίνακά σου, πάγωσα τις μνήμες μου για να ζεστάνω την ψυχή σου και ξέχασα για να θυμηθώ ξανά τις εποχές της αγνότητας. Σκάλισα στο κορμί μου σύμβολα που κανείς δεν μπορεί να καταλάβει και γέμισα το στομάχι μου με το απόσταγμα από την μελωδία σου. Έτσι... μεθυσμένος, βάδισα ξανά επάνω στο μονοπάτι δίπλα στον μυστικό κήπο και τόλμησα να επιχειρήσω ξανά να σκαρφαλώσω επάνω στο δέντρο με τα ξεχασμένα μονογράμματα....

...

Σκέψεις όμορφες να γίνονται τρομακτικές  ανάσες ήρεμες να αγριεύουν και όνειρα φωτεινά να μοιάζουν εφιάλτες  Κι εσύ να παλεύεις  να προσπαθείς πάντα για το καλύτερο κι ας ξέρεις πως είσαι πολύ μικρός για να τα βάλεις με τα μεγάλα.....μα.....

Μια ακτίνα του ήλιου κάλεσα σήμερα μέσα στο βλέμμα μου, την αγκάλιασα με τα βλέφαρά μου και ένιωσα τη ζέστη της να γεμίζει τη σκέψη μου. -Αυτή την άνοιξη θα πάνε όλα καλά, αυτή την άνοιξη θα νικήσω, θα αλλάξω, θα πάω μπροστά...μονολογώ. Και η ακτίνα με αγκαλιάζει, γίνεται κέλυφος δύναμης που ντύνει την ψυχή μου κι εγώ γελάω δυνατά, γιατί μπορώ ακόμα να γελάω. ....Κοιτάζω γύρω μου και βλέπω την κοινωνία να βυθίζεται όλο και περισσότερο μέσα στη λίμνη της φτήνιας και το χειρότερο είναι εκείνη η μυρωδιά που αναδύεται από τον πάτο και με κάνει να αηδιάζω. Ο καιρός της σαβούρας είναι εδώ, βλέπω υποκουλτούρες και άπλυτες μασχάλες να εξυμνούνται μέσα από φτηνιάρικες διαφημίσεις, τραγούδια γεμάτα εμετικούς στίχους να γεμίζουν τα στόματα της Μάζας σαν σιχαμερές μπουκιές και ο έρωτας ντυμένος πόρνη να κοιτάζει πονηρά, στριφογυρίζοντας το τσαντάκι του σαν σκηνή κακόγουστης ελληνικής ταινίας του 70. Κι από την άλλη, βλέπω κορίτσια να το παίζουν κυρίες με επώνυμα ρούχα και αρώματα,μα με το μυαλό και τη σκέψη τους κολλημένα σαν ροζ τσίχλες κάτω από το τραπέζι της ματαιοδοξίας.... βλέπω αγόρια να κοιτάζουν με θολωμένα μάτια από το αλκοόλ και να νιώθουν πως είναι σπουδαίοι πίσω από τα τιμόνια των ''πειραγμένων'' οχημάτων τους  με όνειρα ανύπαρκτα και ιδανικά τόσο σπουδαία όσο το κουτί με τα ληγμένα προφυλακτικά που κρύβονται στην πίσω τσέπη τους.

Κι εσύ που ξέρεις πως να αλλάξεις τον κόσμο γιατί κρύβεσαι ακόμα στη σκιά;