Παρασκευή 30 Ιουνίου 2017

Μεμβράνες

Μεμβράνες γεμάτη η ζωή, που σε καλούν να τις τρυπήσεις με το μαχαίρι της σκέψης σου, να περάσεις μέσα από το διάφανο δέρμα τους και να εισέλθεις σε κόσμους άλλους, παράλληλους, μυστικούς.
Σε κόσμους όπου η μαγεία είναι αληθινή και η σκέψη έχει υπόσταση, σε μέρη όπου τη μουσική μπορείς να την αγγίξεις και να την νιώσεις σαν πυκνό σύννεφο.
Ταξίδι, αναζήτηση, ομορφιά μέσα στην ασχήμια, ήλιοι πίσω από σκοτεινές κουρτίνες.
 Και καθώς τρυπώ τις μεμβράνες, αναρωτιέμαι ποιος θα είμαι στο τέλος του ταξιδιού, όταν επιστρέψω ξανά σε εκείνη την πρώτη σκηνή από όπου ξεκίνησα.