Μνήμες....

Οι εκλογές στάθηκαν αφορμή για μένα να γυρίσω για λίγο το χρόνο πίσω…..σε εποχές που πίστευα πως είχα ξεχάσει….Βλέπεις αυτή τη φορά η ψηφοφορία έγινε στις αίθουσες του λυκείου και όχι του δημοτικού σχολείου όπως συνηθιζόταν…
Μπαίνοντας στο προαύλιο, στους διαδρόμους, στις αίθουσες… ένοιωσα ξανά όπως τότε…. Νοσταλγία, χαμόγελα, ομορφιά από τη μία και σκοτάδι έντονο από την άλλη…. Παράξενα….πολύ…….
Παλιό χαρακτήρας αγαπημένοι μου συνταξιδιώτες…… ελαττωματικός άνθρωπος ο σελιδοταξιδιώτης…. Από τη μία στιβαρός και δυνατός σαν βράχος…και από την άλλη εύθραυστος και εξαρτημένος σαν μωρό…… Από τη μία ποιοτικός με καθαρή σκέψη… και από την άλλη ρηχός και ματαιόδοξος…. Καλώς ήλθατε στον κόσμο μου….
Και εσύ καινούργιε φίλε Οδυσσέα…μην αφήσεις τις σειρήνες του blog μου να σε πλανέψουν…. Ψεύτικες είναι….. Το καράβι μου…δεν έχει απλά άγκυρα…σαν δέντρο έχει ριζώσει για τα καλά στην έρημη ακτή….νομίζοντας πως είναι ακόμα ταξιδιάρικο… Μα να γελάς και πάντα να ταξιδεύεις…πρέπει το όνομά σου να τιμήσεις…. Και μη ξεχνάς…..να χαράζεις διαρκώς νέους προορισμούς.....πάντα άπληστα να επιθυμείς το ταξίδι…..

...Τρίτη απόγευμα...

Μία παρόρμηση….
Μία τρέλα……
Ένας ενοχλητικός πόνος…..
Ένα καυτό όνειρο…..
Ένα αναπάντητο γιατί…..
Ένα πάθος………
Επί δέκα…..λάθος…….
Μία κοινωνία…..
Μία επανάσταση….
Μία ουτοπική σκέψη…..
Ένας υπόκωφος θυμός…..
Κι ένα χαμόγελο……

Κάπως έτσι…….