Χρόνος... ποιοτικός!

Ημερολόγια, ρολόγια, organizers, προγράμματα, ραντεβού, λεπτά, δευτερόλεπτα, τρέξιμο, άγχος…..ΧΡΟΝΟΣ. Ξυπνητήρια, υπενθυμίσεις στα κινητά, μπλά μπλά μπλά μπλά μπλά……
Όλοι τρέχουμε διαρκώς για να προλάβουμε το ΧΡΟΝΟ….δεν μας φτάνει ο ΧΡΟΝΟΣ…δεν έχουμε ΧΡΟΝΟ….δεν βαριέσαι θα το κάνω όταν βρω ΧΡΟΝΟ και πάει λέγοντας…. Τι είναι όμως ο χρόνος;

Τι είναι, λοιπόν, ο χρόνος; Αν δε με ρωτά κανείς, γνωρίζω. Αν, όμως,, θέλω να το εξηγήσω σε κάποιον που με ρωτά, δε γνωρίζω. Αλλά σε κάθε περίπτωση τολμώ να πω πως τούτο γνωρίζω Αν τίποτε δεν τελείωνε, δε θα υπήρχε παρελθόν. Αν τίποτε δεν πλησίαζε, δε θα υπήρχε μέλλον. Αν τίποτε δεν υπήρχε, δε θα υπήρχε και παρόν. Όμως, πώς είναι δυνατόν να υπάρχει το παρελθόν και το μέλλον, αφού τo παρελθόν πέρασε και το μέλλον δεν έχει έρθει ακόμη; Από την άλλη, αν το παρόν ήταν πάντα παρόν και δεν κυλούσε, το παρελθόν δε θα ήταν χρόνος αλλά αιωνιότητα Αλλά, αν ήταν το παρόν μόνο χρόνος, γιατί κυλά στο παρελθόν, πώς μπορούμε να πούμε ότι υπάρχει; Υπάρχει, μόνον γιατί κάποια στιγμή θα πάψει να υπάρχει. To μόνο, λοιπόν, που μπορούμε να βεβαιώσουμε είναι ότι ο χρόνος οδηγεί στη μη-ύπαρξη. (Άγιος Αυγουστίνος)
Πολλές απόψεις μπορεί να βρει κανείς για το τι πραγματικά είναι ο χρόνος. Ο επιστήμονας θα σου απαντήσει έτσι, ο φιλόσοφος αλλιώς, ο ναυτικός εντελώς διαφορετικά και ο φυλακισμένος παράξενα…. Εγώ με τη σειρά μου θα ήθελα να σας μιλήσω για κάτι άλλο, θα σας γράψω απόψε λίγα λόγια για εκείνη τη πλευρά της χρονοθύελλας που ονομάζουμε ποιοτικό χρόνο.
Θα σας μιλήσω για τις στιγμές εκείνες που σαν μπαταρίες τροφοδοτούν τη ζωή μας με ενέργεια και μας δίνουν δύναμη να συνεχίσουμε. Είναι οι ώρες που περνάμε με τον εαυτό μας ή με άλλους, μα πάντα για μας. Οι στιγμές που μας κάνουν να ξεχνάμε για λίγο τη θνητή γεμάτη προβλήματα ενίοτε φύση μας και να νοιώθουμε σαν κάτι άλλο. Όταν ακούμε τη μουσική και τραγουδάμε δυνατά στο αυτοκίνητο, δακρύζοντας γιατί οι στίχοι μοιάζουν να έχουν φτιαχτεί για μας, όταν το γέλιο ενός παιδιού μας κάνει να τα παρατάμε όλα και να το αγκαλιάζουμε σφιχτά νοιώθοντας πως έχουμε στην αγκαλιά μας το αύριο αυτού του κόσμου, όταν δημιουργούμε κάθε είδους πράγματα και η ψυχή μας γεμίζει ικανοποίηση, όταν ερωτευόμαστε δυνατά και ας ξέρουμε πως ο έρωτας έχει στενή σχέση με τον πόνο, όταν δεν υπολογίζουμε τα κλισέ και τα πρέπει μα σκεφτόμαστε με ανοιχτό μυαλό, όταν ονειρευόμαστε και παλεύουμε για το δικαίωμα στα όνειρα, όταν αγκαλιάζουμε τόσο σφιχτά που ο αποδέκτης παραπονιέται για την ένταση της αγκαλιάς μα χαμογελά, όταν τρέχουμε στη βροχή για να κρύψουμε τα δάκρυά μας μα νοιώθουμε λύτρωση, όταν μαθαίνουμε να συγχωρούμε και να αφαιρούμε από την ψυχή μας το δηλητήριο της κακίας, τότε περνάμε ποιοτικό χρόνο….τουλάχιστον εγώ έτσι το βιώνω. Εσείς; Σκεφτείτε αν θέλετε για λίγο τη δική σας καθημερινότητα…..Υπάρχει ποιοτικός χρόνος μέσα στη ρουτίνα σας; Υπάρχουν στιγμές μέσα στη μέρα σας μοναδικές που σας θυμίζουν πόσο όμορφη είναι η ζωή; Χαμογελάτε συχνά; Φέρεστε σαν παιδιά χωρίς να σας νοιάζει η γνώμη των άλλων, αγαπάτε δυνατά; Αν όχι, μπορεί και να φταίει το άτιμο το blog μου που είναι ξενέρωτο και ίσως λιγάκι στριμμένο… δεν ξέρω, αρχίστε να μαζεύετε υπογραφές για να πακετάρω και να κλείσω μια και καλή αυτή τη φορά τα διαδικτυακά μου ρολά. ;) Αν από την άλλη χαμογελάτε και ίσως για ένα από τα χαμόγελά σας ευθύνομαι κι εγώ, τότε χαρίστε μου αγαπητοί ένα χαμόγελο ξανά. Μη χάνεται ΧΡΟΝΟ, τρέχει, φεύγει, χάνεται η στιγμή πριν καλά καλά το καταλάβουμε…..γελάστε ΤΩΡΑ λοιπόν! Ωχ το ρολόι μου χτυπάει, πρέπει να ξυπνήσω για να πάω στη δουλειά….πάλι δεν κοιμήθηκα αρκετά…αμάν ;)