Φωτιές, αδικοχαμένοι άνθρωποι, φωνές, αγανάκτηση, αδικία. Μικρές λέξεις για να περιγράψουν την μεγάλη και άσχημη κατάσταση που μαστιγώνει τη χώρα και τους συμπατριώτες μου. Και όλα αυτά γιατί; Γιατί κάποιοι οδήγησαν τη χώρα στο σκοτάδι κι εμείς απλά τους αφήσαμε κοιτάζοντας μονάχα το τομάρι μας και την θέση που ίσως το ρουσφέτι μας προσέφερε. Και τα σκουλήκια κατασπάραζαν το άρρωστο σώμα της Ελλάδας, μιας πατρίδας που όχι μόνο πεθαίνει,( κι ας λέει το τραγουδάκι) αλλά φρόντισαν κάποιοι να σκοτώσουν δεκάδες φορές. Και τώρα που το νεκρό της σώμα βρώμισε παραδομένο στη σήψη, οι γείτονες αηδιασμένοι, μας λούζουν με χημικά για να γλυτώσουν, για να εμποδίσουν την μόλυνση ώστε να μην εξαπλωθεί και σε αυτούς.
Αηδιάζω και οργίζομαι από τα χάλια της κοινωνίας μας, από την απέραντη κοροϊδία προς τον κόσμο, από τη διαφθορά και την παντελή έλλειψη αρχών. Αντί για αρχές η χώρα μας γέμισε αρχίδια, (συγνώμη που βρίζω). Κι εμείς είμαστε αναγκασμένοι να τους γλύφουμε, να τους πληρώνουμε τους δασκάλους ιππασίας, τα laptops που δεν μπορούν οι φτωχοί να αγοράσουν!!! ,τα τεράστια επιδόματα χιλιάδων άχρηστων δημοσίων υπαλλήλων, και να καλούμαστε να εξοικονομήσουμε τα δισεκατομμύρια που καταχράστηκαν σε βάρος μας. Λίγοι γελάνε με τους πολλούς, λίγοι πηδάνε τον κόσμο όλο και ο κόσμος τείνει να γίνει παθητικός παρατηρητής, κοιμισμένος και κατευθυνόμενος από μια τηλεόραση που κατασπαράζει ψυχές και συνειδήσεις αχόρταγα.
Και οι καιροί σκοτεινιάζουν από την ομπρέλα της βλακείας και της στενότητας του πνεύματος, οι άνθρωποι οργίζονται, φωνάζουν μα είναι μάλλον αργά….. Καλά να πάθουμε; Κρίμα εδώ που φτάσαμε; Έλα βρε αδερφέ υπάρχουν και χειρότερα; Ή ας παλέψουμε και ας δουλέψουμε όλοι μαζί για να ξεφύγουμε από τον ελληνικό σύγχρονο μεσαίωνα; Η απόφαση δική σας……. Καλό απόγευμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου