Και η νίκη δεν άργησε να έρθει, απλά πέταξα από πάνω μου τον φόβο και μέσα από το σκοτάδι ανέτειλε ένα φως τόσο πρωτόγνωρα δυνατό, που οι εχθροί και οι φίλοι μου θαμπωμένοι έπαψαν πια να με κρίνουν… Και εγώ χαμογέλασα ξανά! (Από το ημερολόγιο ….;) )
Νέα εβδομάδα ΔΝΤ φτώχεια και μιζέρια χορεύουν χορούς κυκλικούς ατέλειωτους μέσα στη σκέψη μας. Δύσκολοι καιροί πράγματι μα ας μην ξεχνάμε πως μέσα από τις δυσκολίες σφυρηλατείς ένα δυνατό χαρακτήρα για το αύριο. Ας γίνουν λοιπόν οι δυσκολίες, ευκαιρία για ατομική και στη συνέχεια κοινωνική βελτίωση και ας προσπαθήσουμε με χαμόγελο να τα καταφέρουμε και να βγούμε καλύτεροι μέσα από αυτή την πρόκληση. Εγώ προσπαθώ και όσοι με ξέρουν γνωρίζουν καλά πως δεν είμαι ο πλέον αισιόδοξος τύπος, όμως όπως και να χει αποφάσισα να νικήσω και θα το κάνω. Εσείς;
Και όσοι αγαπητοί εξ Αμερικής αναγνώστες μου θεωρούν ότι ζω στον κόσμο μου και δεν θέλω να δω τι πραγματικά συμβαίνει γύρω μου, μονάχα ένα θα τους πω. Ο κόσμος μας είμαστε εμείς, εμείς τον χαλάμε εμείς τον φέρνουμε στα μέτρα μας. Αρκεί να πιστέψουμε σε αυτό και να κάνουμε ότι καλύτερο μπορούμε. Όποιος αγωνίζεται αμείβεται και είναι σίγουρο αυτό, αρκεί αγαπητοί υπερατλαντικοί μου αναγνώστες να κοιτάξετε και τη δική σας ιστορία. Μην ξεχνάτε πόσο κακόμοιρα μαθητούδια με γυαλάκια ήσασταν, αλλά με τον αγώνα και το διάβασμα, σήμερα χαρίζετε ματαιόδοξη αίγλη στην οικογένειά μας χαχαχαχαχαα.
Καλημέρα σε όλους σας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου