ΣκιΆ....

Της είπα να φύγει μακριά όμως δεν με άκουσε... Προτίμησε στο φως να εκτεθεί και να χαθεί . Απόψε το βράδυ όμως θα έρθει ξανά, πιστή, τη μορφή μου να συμπληρώσει. Σκοτεινή, τρομακτική για κάποιους, να ακολουθεί την κάθε μου κίνηση ερωτευμένη. Όταν τη ρώτησα κάποτε γιατί επιστρέφει πάντα εδώ, εκείνη με ένα παιδικό χαμόγελο μου είπε απλά...πως αυτή είναι η μοίρα της... Να με ακολουθεί, να με λατρεύει...μα ποτέ να μην μπορεί να με αγγίξει. Ευλογημένη και καταραμένη μαζί....