Τις νύχτες που τα όνειρα τρομακτικά αγριεύουν
Και οι πυρκαγιές να κάψουνε το μέσα απειλουν
Ταξιδευτές το δρόμο τους πάλι να βρούν γυρεύουν
Αλκοολικοί οι άνεμοι δες... άγρια τραγουδουν
Tα μάτια μου μες στο κενό υγρά να με κοιτάζουν
Αδιάφορα τριγύρω μου περαστικοί γελουν
Άγρια σκυλια οι μνήμες σου τρομακτικά ουρλιάζουν
Τα όνειρα παιδια φτωχα που κλαίνε και πεινούν
Βάλε ξανά στα χέρια μου το μαγικό λυχνάρι
Μήπως και καταφέρω κάποτε το δρόμο μου να βρω
Στην αμμουδιά να αναζητάς ένα δικό μου χνάρι
Να εύχεσαι δτα κύμματα το άσπρο τους να δω
Κι όταν γυρνώ από του πέλαγους το μίσος τρομαγμένος
Δώσε μου την ελπίδα σου να σηκωθώ ξανά
Ο θυσαυρός ο μαγικός παρέμεινε κρυμμένος
Με χέρια άδεια γύρισα.... και με λευκά μαλλιά....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου