Κάτι σπουδαίο θέλω πάλι να γράψω, μα για ακόμα μια φορά ξέρω πως δεν θα τα καταφέρω..Και αυτό το βράδυ θα μείνω μόνος στο σκοτάδι, αναζητώντας αχτίδες φωτος... Ψυχή τυφλή, ψυχή μικρή... Θα αλλάξει άραγε η κορνίζα στον πίνακά μου; Θα αποκτήσει το τοπίο μου το περίτεχνο πλαίσιο που αξίζει;;; Κεντημένη τη φαντάζομαι την κορνίζα μου, με μπλέ μοναδικά πετράδια να αγκαλιάζουν τον καμβά μου...μοναδικά.......Το χέρι να τα αγγίζει, να τα αγαπάει και να ματώνει την ίδια στιγμή...
Όνειρα γλυκά σε όλους...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου