ΤΕτάρτη...

Αγόρασες νέα ρούχα, νέα αξεσουάρ και νέο πρόσωπο. Κυκλοφορείς με νέο αυτοκίνητο, ζεις σε νέο σπίτι, έχεις νέους γνωστούς..Μία νέα δουλειά ίσως, μία νέα ζωή, μία νέα σχέση.Όμως και πάλι μέσα σου, μια μικρή φωνή, δεν σε αφήνει να ησυχάσεις. Αναρωτιέσαι τι να είναι αυτό που σε εμποδίζει και δεν μπορείς να απολαύσεις πλήρως, όλα εκείνα που η ζωή απλόχερα σου χάρισε. Πολλές φορές δεν κοιμάσαι καλά, πιέζεις το κεφάλι σου να σκεφτεί, να ανακαλύψει τι φταίει.....μάταια. Το άλλο πρωί ξυπνάς, ετοιμάζεσαι και ξανά για ακόμα μια φορά σκαρφαλώνεις στον λεπτοδείκτη της ρουτίνας σου, για άλλη μια περιστροφή. Μέσα στη μέρα, υπάρχουν βέβαια στιγμές που νιώθεις πολύ καλά, μία νέα αγορά, ένας ακριβός καφές και λίγη ψευτοενημέρωση γεμίζουν κάπως τη μέρα σου. Και το ρολόι τρέχει, δείχνοντας την ταχύτητα που ο χρόνος μαστιγώνει αλύπητα τα νιάτα μας που χάνονται ανεπιστρεπτί... Και εσύ μεγαλώνεις, ωριμάζεις, το πρόσωπό σου αλλάζει, γίνεται σοβαρό, μοιάζει δυνατό. Μέσα σου όμως, η φωνή από το παιδί που δεν άφησες ποτέ να τρέξει ελεύθερο σε εκείνο το μαγικό δάσος, στοιχειώνει τις νύχτες σου και σκοτεινιάζει τα όνειρά σου. Το ταξίδι είναι όμως εκεί, σε καλεί, σου φωνάζει να αλλάξεις πορεία, να επιβιβαστείς στο αερόστατο που περιμένει δεμένο σε εκείνο το παιδικό λιβάδι. Η φλόγα έχει ανάψει, το μπαλόνι έχει γεμίσει ζεστό αέρα και είναι έτοιμο να δώσει νέα ώθηση στα όνειρά σου.....Τί θα κάνεις.....;