ΑΔιέξοδο...;

Όταν ο δρόμος που τραβάς σε οδηγεί σε αδιέξοδο, όταν στο τέλος του ένας απροσπέλαστος τοίχος σε εμποδίζει και σε θλίβει...να μην το βάλεις κάτω. Να οπλίσεις την ψυχή σου με ατσάλι και με βία να πέσεις επάνω στο εμπόδιο. Μη φοβηθείς, δεν θα χτυπήσεις...τίποτα δεν μπορεί να σταθεί στο δρόμο μιας αποφασισμένης ψυχής....Αν όμως το μέσα σου δεν είναι αρκετά σίγουρο, αν η σκέψη σου δεν είναι φλογισμένη και τα θέλω σου αρκετά δυνατά.... μην το επιχειρήσεις....Στο λέω εγώ που ακόμα πονάει το κορμί μου από τη σύγκρουση.....τη σύγκρουση με του κόσμου το αδάμαστο τείχος...Και δεν είναι ο πόνος από τα θρυμματισμένα οστά που πληγώνει τόσο...όσο η συνειδητοποίηση της λιποψυχίας σου την σημαντική στιγμή λίγο πριν την πρόσκρουση...