Αλλαγή...;

Μια σταγόνα κύλησε στο τζάμι χθες τη νύχτα, στάθηκε σε ένα σημείο και πάγωσε μέσα σε λίγα λεπτά. Εγώ, υπομονετικά κοίταζα τη μορφή της να αλλάζει στοχαστικός. Την επόμενη το πρωί πήγα ξανά στο ίδιο τζάμι μα η σταγόνα είχε χαθεί. Όλα κινούνται, όλα αλλάζουν διαρκώς... Αναρωτιέμαι αν μπορώ κι εγώ να αλλάξω εκείνα που δεν μου αρέσουν σε εμένα. Αναρωτιέμαι αν έχω τη δύναμη να χτίσω από την αρχή το καράβι μου, να σχεδιάσω νέες πορείες και να βάλω πλώρη για νέες αναζητήσεις. Κοιτάζω τα χέρια μου τώρα που σας γράφω...Σαν παγωμένοι χορευτές προσπαθούν να δώσουν ακόμα μία παράσταση στη σκηνή αυτού του ιστολογίου. Δεν τα καταφέρνουν και πολύ καλά, τρεκλίζουν σαν μεθυσμένα επάνω στα πλήκτρα...Η μουσική όμως ξεκίνησε από τα ηχεία μου και η μελωδία σαν ζεστό ποτό άρχισε να δίνει νέα δύναμη στη μέρα μου.Το είδωλό μου αχνοφαίνεται επάνω στη γυαλιστερή μεριά της οθόνης και ένα πλατύ χαμόγελο σφραγίζει αυτό το γραπτό. Μία λάμπα που χρόνια υπομονετικά περίμενε άναψε ξανά στο σκοτεινό κελάρι της ζωής και για δες...τα δάχτυλα χορεύουν καλύτερα....Όλα αλλάζουν....γιατί όχι κι εγώ γιατί όχι κι εσείς....γιατί όχι και ο κόσμος όλος;