Σε ένα κράτος υπό κατάρρευση, με ένα καιρό φθινοπωρινό μέσα στην άνοιξη, με ένα όνειρο διαμελισμένο, με ένα γιατί τεράστιο και με μια φωνή μυρμηγκιού να ουρλιάζει στα πλήθη μάταια μήπως και ακουστεί.....πονάει η ψυχή σήμερα...πονούσε και χθες, για τους έρωτες που ξέχασες, για τους θησαυρούς που έχασες και για όλα όσα πίστεψες και αποδείχτηκαν ψεύτικα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου