Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου 2011

Μια νύχτα...

Η λάμπα έσβησε, η τηλεόραση βυθίστηκε στο σκοτάδι και τα μάτια της έμειναν σχεδόν τυφλά. Μονάχα η λάμπα από το δρόμο φώτιζε κάπως το σκοτεινό σαλόνι. Η ώρα που φοβόταν έφτασε, η εταιρεία έκοψε το ρεύμα στο σπίτι και για λίγο ένοιωσε σαν να χάθηκε και το φως από την ψυχή της. Ένοιωσε ηττημένη, ένοιωσε μικρή πολύ. Η μάνα πλησίασε με το κερί αναμμένο και με ένα χαμόγελο, γεμάτο προσπάθεια για να μπορέσει να κρατηθεί στα χείλη της. Ο πατέρας πάλεψε να χαμογελάσει όμως ο λυγμός του ήταν πιο δυνατός...Κάλυψε το πρόσωπό του με τα χέρια πριν γυρίσει την πλάτη του στην αντίθετη μεριά. Οργή....απελπισία, αγανάκτηση τον τύλιγε, όλα κατέρρεαν γύρω του. Πλήρωνε χρέη ξένων, σήκωνε βάρη άλλων, μέχρι που η πλάτη του τσακίστηκε στα δυο...
Η μικρή του κόρη σηκώθηκε από τον καναπέ και τον αγκάλιασε ζεστά. Για εκείνη πάλευε ακόμα, για εκείνη και τη γυναίκα του. Όμως δεν άντεχε άλλο...η αδικία, η ανισότητα και η βλακεία του στερούσε κάθε ελπίδα.......
Τον κοίταζε να ψαχουλεύει κάτι στο συρτάρι του στο διπλανό δωμάτιο. Έπειτα τον είδα να φοράει το μαύρο του δερμάτινο και να φεύγει σαν υπνωτισμένος χωρίς να απαντήσει στην ερώτησή της...-Που πηγαίνεις μπαμπά...ξαναπροσπάθησε...μάταια εκείνη πριν καθίσει ξανά φοβισμένη στην πολυθρόνα.
Στιγμές ή ώρες μετά, δύσκολο να υπολογίσεις στο σκοτάδι, σε μια άλλη περιοχή χιλιόμετρα πιο πέρα, μία λάμψη άστραψε και ένας κρότος έκοψε στα δύο την ησυχία της νύχτας, ξανά και ξανά... Την επόμενη πρωτοσέλιδο στις εφημερίδες...ο μπαμπάς της....
ΨΥΧΟΠΑΘΗΣ ΕΠΙΔΟΞΟΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ ΕΣΠΕΙΡΕ ΤΟΝ ΤΡΟΜΟ ΣΕ ΓΝΩΣΤΟ ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟ ΤΗΣ ΠΌΛΗΣ ΟΠΟΥ ΣΥΝΕΤΡΩΓΑΝ ΓΝΩΣΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΣΚΗΝΗΣ.
Από θαύμα δε θρηνήσαμε θύματα. Το τέρας με το εννιάρι πιστόλι δήλωσε χαμογελαστός, "πως ήθελε να γουρούνια να νοιώσουν έστω και για λίγο το κορμί τους να παγώνει...όπως εκείνος και η οικογένειά του βίωνε αυτό τον χειμώνα". Σύσσωμα τα κόμματα καταδίκασαν το περιστατικό και ζήτησαν παραδειγματική τιμωρία στον παρανοϊκό πολίτη.
Η μητέρα κλαίει, όμως η μικρή χαμογελάει πλατιά...Όσο οι άνθρωποι αντιδρούν....υπάρχει ελπίδα...σκέφτηκε.

Δεν υπάρχουν σχόλια: