Αγάπη...

Πόσο πολύ ανάγκη έχουμε την αγάπη….Χωρίς εκείνη, κενοί, μόνοι, χωρίς νόημα… Σκιές φοβίζουν, σκέψεις πλημμυρίζουν, παράπονα έρχονται και πάνε όταν εκείνη δεν είναι εκεί. Θάνατος, φόβος, αδυναμία, συνθέτουν το πάζλ τις θλίψης όταν η αγάπη λείπει.
Λόγια μεγάλα, άνθρωποι σημαντικοί, επιτεύγματα, αξίες, τοπία, όνειρα… Τίποτα όμως δεν αξίζει πραγματικά και δεν έχει χρώμα χωρίς την αγάπη. Μα που είναι η αγάπη; Αναρωτιούνται πολλοί… - Που στο καλό είναι η αγάπη; Παντού υποκρισία, φθόνος, φόβος, ανασφάλεια….Και αγάπη; ….πουθενά. Λάθος! Η αγάπη είναι πάντα εδώ, παντού γύρω μας!!! Το σκοτάδι και ο αρνητισμός της ψυχής μας σαν παρωπίδες στα μάτια, εμποδίζουν να δούμε καθαρά. Η αγάπη καίει σε ολόκληρο τον κόσμο μα κυρίως μέσα μας. Περιμένει απλά….υπομονετικά…. τη σπίθα που θα την μετατρέψει ξανά σε φλόγα ικανή να καθαρίσει από τα ξερόχορτα και τα ζιζάνια την ψυχή μας. Δείτε γύρω σας…ξεχάστε για λίγο όσα σας βασανίζουν, όσα σας πιέζουν…. Και η αγάπη θα ξεπροβάλει ξανά. Σαν να μη χάθηκε ποτέ….. Πιστεύω ακόμα στη δύναμη του καλού, στη δύναμή της…. Ας αφήσουμε τη θετική σκέψη να τρέξει και πάλι μέσα μας. Ας αφήσουμε τις ψυχές μας να θεραπευτούν. Δεν έχει νόημα να ανακυκλώνουμε σκοτεινές μνήμες. Δεν έχει νόημα να αφήνουμε του κόσμου την αμάθεια ή την αφέλεια να μας τραυματίζει.
Έχει όμως νόημα να αγαπάμε δυνατά!!!
Κόντρα στα ψέματα, με τον ατσάλινο θώρακα της αγάπης, πανοπλία στο στήθος μας…ας νικήσουμε και πάλι.
Δεν είναι κάτι καινούργιο άλλωστε, όλοι έχουμε υπάρξει νικητές και ηττημένοι στο παιχνίδι της ζωής. Ας εστιάσουμε όμως στο καλό και ας αλλάξουμε τον κόσμο μας….ξανά…
Ακούγομαι σαν αιρετικός κήρυκας μιας χλιαρής μάζας ανθρώπων…αστείο μοιάζει… Όμως πραγματικά, πιστεύω απόλυτα πως μόνο η αγάπη μπορεί να λυτρώσει….σαν ουράνιο δώρο απευθείας από τον παράδεισο……..



Like a gift from the heavens, it was easy to tell,
It was love from above, that could save me from hell….
(Into the night…Nickelback feat Carlos Santana…)