Παρασκευή 27 Απριλίου 2012

Για το σκοτάδι...

Με ρωτάς τι είναι το σκοτάδι κι εγώ αναρωτιέμαι αν ποτέ κατάλαβα πραγματικά τη φύση του...Μάλλον όχι....αλλιώς ίσως τώρα που το σκέφτομαι να το είχα τελικά νικήσει....Ας το ψάξουμε λοιπόν λίγο παραπάνω.....
Σκοτάδι είναι όταν ξέρεις ότι μπορείς αλλά τελικά δεν μπορείς να κάνεις τα όνειρά σου πραγματικότητα.
Σκοτάδι είναι όταν κοιτάζεις το είδωλό σου στον καθρέφτη και δεν ξέρεις ποιον πραγματικά έχεις απέναντί σου.
Σκοτάδι είναι όταν τα πρέπει σου συγκρούονται με τα θέλω σου και η ζωή σου μπαίνει σε καλούπια.
Σκοτάδι είναι όταν φοβάσαι τον φόβο που σε τυλίγει και σε εξουσιάζει.
Σκοτάδι είναι η μελωδία που ξέχασε να παίζει η ψυχή σου και παραμένει βουβή και άχαρη.
Σκοτάδι είναι η ρομαντική διάθεση που θυσιάστηκε στον βωμό μιας προσγειωμένης, ορθολογιστικής κοινωνίας.
Σκοτάδι είναι οι ποιητές που έσπασαν τις πένες τους θεωρώντας πως δεν αξίζει πια ο κόπος.
Σκοτάδι είναι οι ψυχές που ξέχασαν την αληθινή τους φύση.
Σκοτάδι είναι όταν κοιτάζεις γύρω σου και σχεδόν όλα σου προκαλούν ανία.
Σκοτάδι είναι όταν δεν μπορείς πια να τραγουδήσεις δυνατά γιατί οι στίχοι δεν σε εκφράζουν.
Σκοτάδι είναι όταν ο κόσμος γύρω σου σε κρίνει ενώ ποτέ δεν κατάλαβε ποιος πραγματικά είσαι.
Σκοτάδι είναι το ηλιοβασίλεμα που το κοιτάζεις πια χωρίς να νιώθεις στην ραχοκοκαλιά σου την αλλοτινή μαγεία. 
Σκοτάδι είναι όταν περιμένεις κάτι που ξέρεις ότι ποτέ δεν θα έρθει κι όμως επιμένεις με αφέλεια να το περιμένεις.
Σκοτάδι είναι, όταν η παρουσία του φωτός σε τρομάζει επειδή ξέχασες την αξία του....

2 σχόλια:

Peggy Oneiro είπε...

υπέροχο... κι μιας κι γνωρίζεις το σκοτάδι καλά μήπως ξέρεις πως το αντιμετωπίζει κι όποιος το φοβάται?

selidotaksidiotis είπε...

Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια...Τον τρόπο να αντιμετωπίσει ο καθένας το σκοτάδι του, θεωρώ πως πρέπει μόνος του να τον βρει...όμως ίσως μια λύση για να το νικήσεις, ίσως να είναι να το κοιτάξεις κατάματα και να του γελάσεις ειρωνικά!