Τρίτη 17 Ιουλίου 2012

Ο άνεμος έπαιρνε μακριά τη σκέψη μου καθώς το βλέμμα μου ακολουθούσε του ουρανού τα σύννεφα. Σε μέρη μακρινά, εκεί που σπάνιοι άνθρωποι έχαναν το νόημα και την ελπίδα τους. Και προσπαθούσα να φωνάξω, προσπαθούσα να τους πω, πως τίποτα δεν είναι τόσο άσχημο όσο δείχνει....τίποτα...

Δεν υπάρχουν σχόλια: