...

Σε κοίταξα και δεν μπόρεσα να βρω κάτι επάνω σου που να μου θυμίζει τον παλιό σου εαυτό. Θύμωσα με τον χρόνο, η ψυχή μου ούρλιαξε σιωπηλά μπροστά στη φρίκη του μέλλοντος που καθρεφτιζόταν στα μάτια σου απειλητικό σαν σπαθί έτοιμο να μας σημαδέψει όλους για πάντα. Νοιώθω αδύναμος σήμερα παρά τη δύναμη που ξεχειλίζει το κορμί μου...σαν ένα οχυρό νιώθω αυτές τις μέρες, σαν ένα κάστρο δυνατό και πάνοπλο, που κατοικούν όμως μέσα του γέροι πολεμιστές αδύναμοι να σηκώσουν τα σπαθιά τους.

Φοβάμαι το μέλλον γιατί δεν νίκησα το παρελθόν, με τρομάζει το είδωλο που καθρεφτίζεται στη λίμνη της μνήμης μου γιατί πλέον δεν το αναγνωρίζω....