Δευτέρα!

Το σύννεφο φιλτράρει με το γκρίζο του τον ήλιο και η βροχή δίνει υποσχέσεις σαν άπιστη ερωμένη στη γη. Όμορφη Δευτέρα αν ξέρεις να την μυρίσεις, αν γνωρίζεις τον τρόπο να δεις τις κρυμμένες μα τόσο φανερές ομορφιές της.
Ένα παιδί σκαστό από το σχολείο περνάει, αφήνει ένα μικρό σύννεφο καπνού να φύγει από τα χείλη του και νιώθει σπουδαίο.

Μια γυναίκα περπατά αργά στο δρόμο και στέκεται για λίγο, με κοιτάζει και αναρωτιέται μαζί μου για ένα λεπτό πριν συνεχίσει τη δική της πορεία. 

Ένα φορτηγάκι με μεγάφωνα στην οροφή του περνάει διαλαλώντας την ομιλία κάποιου τοπικού άρχοντα, σαν αλλοτινός ντελάλης σε σοκάκια ξεχασμένα σε κάποιο παρελθόν. Τελικά δεν αλλάζει ο κόσμος, μονάχα εμείς αλλάζουμε....ας αλλάξουμε λοιπόν προς το καλύτερο....ε;