Να χύσω θέλω το μελανοδοχείο μου επάνω στην ψυχή σου, έτσι για να σπιλώσω κι εγώ τους παπύρους της μνήμης σου με μουτζούρες ανεξίτηλες όπως έκανες κι εσύ τότε. Μία επανάσταση στο χαρτί να ξεκινήσω, ικανή να αλλάξει τον κόσμο σου, ικανή να ηρεμήσει την ψυχή μου που ζητά εκδίκηση κάτι μέρες σαν αυτή.
Έλα κοντά μου μελωδία της ξεγνοιασιάς, σφούγγισε από το μέτωπό μου τον ιδρώτα που ο κάματος της αναζήτησης έσπειρε στο δέρμα μου.
Βάλε ξανά στις ράγες το σκουριασμένο τρένο που διαβρώθηκε από τη λησμονιά, κι άσε τα φρένα του ελεύθερα, να ξεκινήσουμε ξανά για νέους σταθμούς.
Κοίτα τον Ήλιο, κριμένος πίσω από τα σύννεφα φωτίζει το στερέωμα, δυνατός και έτοιμος πάντα να εξαγνίσει το μέσα σου και να θρέψει τον ανθό σου.
Σε αφήνω τώρα, είναι ώρα να γυρίσω στην πραγματικότητα και να γίνω γρανάζι στη μηχανή των ματαιόδοξων....μέχρι την επόμενη φορά που θα έρθω και πάλι εδώ, έτοιμος ή φοβισμένος, δυνατός ή τσακισμένος....
Έλα κοντά μου μελωδία της ξεγνοιασιάς, σφούγγισε από το μέτωπό μου τον ιδρώτα που ο κάματος της αναζήτησης έσπειρε στο δέρμα μου.
Βάλε ξανά στις ράγες το σκουριασμένο τρένο που διαβρώθηκε από τη λησμονιά, κι άσε τα φρένα του ελεύθερα, να ξεκινήσουμε ξανά για νέους σταθμούς.
Κοίτα τον Ήλιο, κριμένος πίσω από τα σύννεφα φωτίζει το στερέωμα, δυνατός και έτοιμος πάντα να εξαγνίσει το μέσα σου και να θρέψει τον ανθό σου.
Σε αφήνω τώρα, είναι ώρα να γυρίσω στην πραγματικότητα και να γίνω γρανάζι στη μηχανή των ματαιόδοξων....μέχρι την επόμενη φορά που θα έρθω και πάλι εδώ, έτοιμος ή φοβισμένος, δυνατός ή τσακισμένος....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου