Mεγάλωσα....;;;;;

Μεγάλωσα….δεν παίζω πια με παιχνίδια….έμαθα να παίζω με τους ανθρώπους…κι εκείνοι μαζί μου…όμως δεν έχει πια τόση πλάκα….
Μεγάλωσα….δεν φοβάμαι πια το σκοτάδι….γιατί έχω άφθονο πλέον μέσα μου…όμως αυτό μερικές φορές με κάνει να τρέμω….
Μεγάλωσα….οι σκέψεις μου έγιναν σύνθετες, οι επιθυμίες μου ψηλές κορυφές που με καλούν, μα το σχοινί μου μοιάζει εύθραυστο….
Μεγάλωσα….η αλήθεια με το ψέμα ήρθαν τόσο κοντά μεταξύ τους, που πλέον δεν μπορώ να ξεχωρίσω τι είναι τι….και νοιώθω ανασφάλεια….
Μεγάλωσα….το πρόσωπό μου μπορεί να γίνεται σοβαρό πια. Με κοιτάζω στον καθρέφτη και μερικές γκρίζες τρίχες στα μαλλιά μου με κάνουν να αναρωτιέμαι….
Μεγάλωσα….και δεν έχω χρόνο να χαζεύω τον κόσμο γύρω μου, ανησυχώ μήπως και με βαφτίσουν γραφικό…παράξενο άρχισε να μετράει η γνώμη των άλλων για μένα…..

Μεγάλωσα…και δεν μου αρέσει….λέω να σπάσω αυτή τη μάσκα και να ελευθερώσω το παιδί που κρύβεται πίσω από το βλέμμα του τριαντάρη….Δεν γαμιέται…. (συγνώμη που βρίζω….), μικρή η ζωή……. Ας την απολαύσουμε….. τι λες αγαπητέ αναγνώστη;;;;;; Πάμε;